Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

" ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ..."


Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί। Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα ήταν κι ένας νάνος। Ένας μικρός νάνος। Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο του χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλο। Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα।
Και ήταν ευτυχισμένοι... Και περνούσε ο καιρός। Ο νάνος κοίταγε τη δουλειά του, ο γίγαντας τη δικιά του, και ζούσαν αγαπημένοι...
Ένα πρωί όμως ο μεγάλος γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμη πιο περίεργη στολή। Φόρεσε και κάτι μεγάλες μποτες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα, έφτασε μπροστά στην πόρτα του μικρού νάνου και, βάνοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά του, είπε: "Ήρθα να σου πάρω το σπίτι' παραδώσου!"।
Ο μικρός νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό। "Κοίτα χωρατατζής που ΄ναι ο μεγάλος γίγαντας!" σκέφτηκε। Και φέρνοντας στο νου το γνωστό τους χαιρετισμό, του φώναξε:
- Γεια σου, γείτονα!
Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια। Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του μικρού νάνου και άγρια ξαναφώναξε:
- Παραδώσου!
Ο μικρός νάνος τότε κατάλαβε΄ κοίταξε λυπημένος κατάματα το μεγάλο γίγαντα και χωρίς κανένα φόβο του είπε:
- Όχι, δεν παραδίνομαι!
Αμέσως μετά έτρεξε, έφτασε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας στα χέρια του μια σφεντόνα। Στάθηκε μπροστά στο γίγαντα και περίμενε.
Ο μεγάλος γίγαντας τα΄χασε για λίγο। Ύστερα χύθηκε πάνω στο μικρό νάνο θέλοντας να τον συντρίψει। Έγινε όμως κάτι απίστευτο। Ο μικρός νάνος νίκησε το μεγάλο γίγαντα! Ο μεγάλος γίγαντας το΄ βαλε στα πόδια..."

Γαλάτεια Σουρέλη, "Ντο - ρε-μι κι ένα σκυλί", Γλώσσα Β΄ δημοτικού।

Τα βίντεο περιλαμβάνουν στιγμιότυπα από τον φετινό εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, από τους μαθητές των σχολείων του Γερακίου।
Ανθή Σαράντη

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΣΤΟ ΓΕΡΑΚΙ


Πανηγυρική, Αρχιερατική Θεία Λειτουργία θα τελεστεί αύριο 21 Οκτωβρίου, το πρωί, στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννη του Νεομάρτυρος, στο Γεράκι। Θα χοροστατήσει ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος, ενώ θα παρακολουθήσουν τη λειτουργία και οι μαθητές όλων των σχολείων του Γερακίου με τους δασκάλους και τους καθηγητές τους.
Ο Άγιος Ιωάννης, καταγόταν από το Γεράκι και ήταν γιος ιερέα, ενώ η μητέρα του καταγόταν από τις Γούβες।
Μαρτύρησε στη Λάρισα στις 21 Οκτωβρίου 1773, σε ηλικία μόλις 15 ετών।
Αναλυτικά, η βιογραφία του Αγίου από το vatopaidi.wordpress.com:

"Μετά την αποτυχία των Ορλωφικών το 1770 επέδραμαν στην Πελοπόννησο οι ορδές του Αλβανού Χατζή Οσμάν, λεηλάτησαν, κατέστρεψαν και κατέσφαξαν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Τότε συνέλαβαν και τον δεκαπεντάχρονο Ιωάννη από το χωριό Γεράκι της Λακωνίας.

Ο άγιος ήταν γιος ιερέως και πεπαιδευμένος στα ιερά γράμματα .Είχε πολλά χαρίσματα , ήταν έξυπνος και υπάκουος και από μικρή ηλικία πρόσεχε πάντα η συμπεριφορά του να είναι η πρέπουσα για παιδί ιερέως και παραδειγματική για τα συνομήλικα παιδιά του χωριού.

Οι επιδρομείς αφού έσφαξαν τον ιερέα πατέρα του πήραν αιχμαλώτους τον ίδιο και την πρεσβυτέρα μητέρα του και τους πούλησαν ως δούλους στη Λάρισα . Πουλήθηκαν χωριστά δυο και τρεις φορές και ύστερα πουλήθηκαν και οι δύο μαζί σε κάποιο Τούρκο από τη Θεσσαλονίκη . Επειδή ο Τούρκος δεν είχε παιδιά αγαπούσε σαν ψυχοπαίδι τον ευλογημένο Ιωάννη , το ίδιο και η γυναίκα του και ήθελαν να τον υιοθετήσουν . Έπρεπε όμως ν’ αλλαξοπιστήσει. Έτσι δεν έπαυε καθημερινά να τον πιέζει να γίνει μουσουλμάνος, πότε με κολακείες και υποσχέσεις για τιμές και αξιώματα και πότε με απειλές για τιμωρίες και βάσανα. Ο άγιος όμως παρ’ όλα αυτά έμενε, με τη χάρη του Θεού ,σταθερός στον Χριστό. Με τα πολλά απηύδησε ο Τούρκος αφέντης και κάποια μέρα εξοργισμένος τον έβαλε μπροστά με το σπαθί και τον πήγε στην αυλή του τζαμιού. Εκεί είχαν συναχθεί και άλλοι Τούρκοι οι οποίοι πίεζαν τον Ιωάννη να αρνηθεί τον Χριστό σπαθίζοντάς τον, κλωτσώντας τον και απειλώντας τον με τις πιστόλες τους .

Ο άγιος αν και μικρός στην ηλικία χωρίς να δειλιάσει με πολλή γενναιότητα τους έλεγε :

Τούρκος δεν γίνομαι, Χριστιανός είμαι και Χριστιανός θέλω να πεθάνω.

Από την άλλη μεριά η γυναίκα του αφεντικού μαζί με άλλες γριές Τουρκάλες του έκαναν διάφορες μαγείες να χάσει τα λογικά του ή να ποθήσει κάποια Τουρκάλα κι έτσι να τον εξισλαμίσουν. Η χάρις όμως του Θεού τον φύλαγε και τα μαγικά τους τεχνάσματα δεν είχαν καμιά επίδραση επάνω του.

Έφτασε η νηστεία του Δεκαπενταύγουστου και επειδή ο άγιος αρνιόταν να φάει αρτύσιμο φαγητό ο αφέντης του τον έκλεισε στο κατώι του σπιτιού του , το οποίο χρησίμευε για σταύλος. Εκεί σ’ όλο το διάστημα των δεκαπέντε ημερών άλλοτε τον κρέμαγε ανάποδα και άναβε από κάτω φωτιά με άχυρα , για να τον πνίγει ο καπνός, άλλοτε τον χτυπούσε με το σπαθί σ’ όλο του το σώμα , πιέζοντάς τον μέρα και νύχτα να φάει από τα φαγητά του. Αλλά ο άγιος μιμούμενος τους Τρεις Παίδας και τους Αγίους Μακκαβαίους όχι μόνο δεν έφαγε ούτε καν γεύτηκε από εκείνα τα φαγητά. Επικαλούνταν συνεχώς το όνομα της Υπεραγίας Θεοτόκου ,προς τιμήν της οποίας γίνεται η νηστεία, και προτιμούσε να πεθάνει καλύτερα παρά να χαλάσει τη αγία νηστεία. Βλέποντας ο αφέντης του ότι δεν πείθεται τον άφηνε νηστικό και δύο και τρεις ημέρες. Η μητέρα του επειδή τον έβλεπε αποκαμωμένο από τα βασανιστήρια και τη νηστεία τον παρακαλούσε να φάει λέγοντάς του ότι ο Θεός και η Παναγία τον συγχωρούν διότι δεν το κάνει με τη θέλησή του αλλά από ανάγκη και πρόσθετε :

Λυπήσου και μένα τη φτωχή σου μητέρα και μη θελήσεις να χαθείς παράκαιρα , να μ’ αφήσεις απαρηγόρητη σ’ αυτή τη σκλαβιά και την ξενιτιά , γιατί έχοντας εσένα νομίζω πως δεν είμαι σκλάβα.

Ο Ιωάννης στηρίζοντας τη μητέρα του έλεγε :

Γιατί κάνεις έτσι μητέρα μου και δεν μιμείσαι τον Πατριάρχη Αβραάμ , ο οποίος για την αγάπη του Πλάστη του θέλησε να θυσιάσει τον μονάκριβο υιό του ; παρά κλαις και θρηνείς για μένα ; Εγώ είμαι παπά παιδί και πρέπει να τηρώ καλύτερα από τα παιδία των λαϊκών αυτά που λέει η Εκκλησία μας. Γιατί αν υποχωρήσουμε και δεν τηρούμε τα μικρά πως θα μείνουμε σταθεροί στα μεγάλα ;

Βλέποντας τελικά ο αφέντης του πως ούτε τον Χριστό αρνείται ούτε τρώει από τα φαγητά που του έδινε εξαγριώθηκε και τον χτύπησε με το μαχαίρι κατάστηθα και έτσι μετά από δύο ημέρες παρέδωσε ο αοίδιμος μάρτυς την αγία του ψυχή στα χέρια του αθλοθέτη Κυρίου από τον οποίο έλαβε και τον στέφανο της νίκης.

Πεθαίνοντας ζήτησε από τη μητέρα του ,όπως κάποτε είχε ζητήσει ο πάγκαλος Ιωσήφ από τους Εβραίους ,να παραμείνει να κάνει την ανακομιδή των λειψάνων του και να τα μεταφέρει από την Λάρισα στην ιδιαίτερη πατρίδα του.

Η μητέρα του εκτέλεσε την παράκληση του αγίου μάρτυρος και υιού της και μετέφερε τα ιερά του λείψανα στο Γεράκι όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα και ευωδιάζουν και θαυματουργούν."

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Ο νέος δικτυακός τόπος του ΕΟΤ (Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού)

Το Γεράκι στο my-Greece
Φτιάξε την Ελλάδα με τα δικά σου χρώματα και φώτισέ τη με τη δική σου εμπειρία!
Το my-greece.gr είναι η δική σου Ελλάδα. Η Ελλάδα μέσα από τα μάτια σου, η Ελλάδα όπως είναι αποτυπωμένη στην καρδιά και στην ψυχή του κάθε Έλληνα.
Είναι η καινούρια μας διαδικτυακή καμπάνια στην οποία δημιουργός και πρωταγωνιστής μπορείς να είσαι εσύ! Μπες στο my-greece.gr και ανέβασε αγαπημένες φωτογραφίες και video από το δικό σου αξέχαστο ταξίδι στη χώρα μας. Άφησε το αποτύπωμά σου στο χάρτη της Ελλάδας και δείξε σε όλο τον κόσμο ότι «ζούμε στην πιο φωτεινή και ανθρώπινη χώρα του κόσμου»!
Ανεβάζοντας και εσύ το υλικό σου στο my-greece.gr, συμμετέχεις στη συλλογική προσπάθεια που καταβάλλουμε για να αναδείξουμε και να προβάλλουμε όλα εκείνα τα μέρη και τα τοπία, τον πολιτισμό, τις συνήθειες και τις αξίες που καθιστούν την Ελλάδα μοναδική. Άλλωστε, ποιος γνωρίζει τη χώρα μας καλύτερα από εμάς;
Μόνο εμείς μπορούμε να προωθήσουμε με τον πιο αληθινό τρόπο την πατρίδα μας, να καλέσουμε όλο τον κόσμο να ζήσει τη δική μας ομορφιά και μέσα από τις δικές μας ελληνικές αξίες να φτιάξει τη δική του εμπειρία. Τη δική του ιστορία στην Ελλάδα.


Ας διαφημίσουμε και εμείς τις ομορφιές των χωριών μας.......
Σταματόπουλος Θανάσης

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Το Φωταγωγημένο κάστρο



Πριν κάποιους μήνες (21/04/10) το κάστρο του Γερακίου φωταγωγήθηκε. Ένας Φράγκικος οικισμός που εδώ και πολλά χρόνια είναι παραμελημένος, ξεχασμένος και ερειπωμένος εκεί στο ύψωμα του Αϊ-Γιώργη….



Ευελπιστούμε, πως τις επόμενες ημέρες ή μήνες θα ενταχθεί στο ΕΣΠΑ η μελέτη για την αναστήλωση και το κάστρο μας θα αναδειχθεί όπως τα αντίστοιχα ιστορικής σημασίας κάστρα του Μυστρά και της Μονεμβασιάς, γιατί έτσι αρμόζει σε έναν τόπο που η ιστορία του χρονολογείται στα 6.000 χρόνια ζωής…



.…μόλις ο ήλιος δύει στον Ταΰγετο, το κάστρο του Γερακίου "ανατέλλει" στον Αϊ-Γιώργη, μια λάμψη μέσα στο σκοτάδι που σε "οδηγεί" στην σκέψη, πως εκεί κάποτε κατοικούσαν οι ιππότες…..

Περισσότερα ιστορικά στοιχεία για το κάστρο εδώ, εδώ και εδώ.



Κείμενο: Σταματόπουλος Θανάσης
Φωτογραφίες: Σταματόπουλος Θανάσης-Μήτρης Π.

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑΣ – ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Στις 28 έως 31 Οκτωβρίου 2010, υπό την σκέπη του υποβλητικού όγκου των Μετεώρων, θα διεξαχθεί ένα εντατικό Σεμινάριο Αγιογραφίας, υπό την επίβλεψη και την καθοδήγηση του Γεωργίου Κόρδη, Επίκουρου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών και διεθνώς γνωστού αγιογράφου. Το σεμινάριο θα λάβει χώρα σε ένα εξαιρετικό ξενοδοχείο μοναστηριακής αρχιτεκτονικής, το Amalia στην Καλαμπάκα. Σκοπός του σεμιναρίου είναι να κοινωνήσει στους συμμετέχοντες τους θεμελιώδεις άξονες και τις βασικές τεχνικές της Βυζαντινής τεχνοτροπίας. Περιλαμβάνει ένα αναλυτικό θεωρητικό μέρος, και ένα πρακτικό μέσω μιας σειράς ασκήσεων και εφαρμογών. Κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου θα υπάρχουν, φυσικά, ευκαιρίες για ενδιαφέρουσες ανταλλαγές απόψεων γύρω από κρίσιμα ζητήματα, όπως η σχέση παράδοσης και ανανέωσης, η δημιουργική μίμηση, το μέλλον και οι προοπτικές της παραδοσιακής τέχνης μέσα σε ένα περιβάλλον όπου επιδιώκεται παντοιοτρόπως η «πρωτοτυπία» κτλ.


Η πόλη των Γερονθρών - ΕΤ3

"Αγαπώ και προβάλλω τον τόπο μου"- Γυμνάσιο Γερακίου

Γεράκι......

Λακωνία... ένα ζωντανό μουσείο

Αναζήτηση στο ιστολόγιο

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *