Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Διήμερο - Γιορτή του Μετανάστη 2017

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος διοργανώνει φέτος την 14η Γιορτή Μετανάστη, στο Γεράκι, τη Δευτέρα 24 και την Τρίτη 25 Ιουλίου 2017. Μια διήμερη γιορτή που έχει καθιερωθεί από το 2003, από τον τότε Δήμο Γερονθρών, στο Γεράκι, έναν τόπο που έχει , όπως και όλη η Ελλάδα, πολλούς ξενιτεμένους σε διάφορα μέρη της γης ( ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Αργεντινή), και μάλιστα από τα τέλη του 19ου αιώνα... Οι μετανάστες που δεν ξέχασαν την πατρίδα τους, και προσέφεραν αλλά και εξακολουθούν και προσφέρουν σε αυτή..
Το πρόγραμμα έχει ως εξής:

Δευτέρα 24 Ιουλίου:

19.30 : Εσπερινός στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννη του Νεομάρτυρος.
21.10 : Στην Κεντρική Πλατεία Γερακίου
 Καλωσόρισμα - Προσφορά γλυκισμάτων από τον Πολιτιστικό Σύλλογο.
Χαιρετισμοί: Παναγιώτης Αγγελέτος, Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Γερονθρών, Ευαγγελία Πάντου, Δ/ντρια ΕΦΑΛΑΚ, Mieke Prent, Υπεύθυνη Αρχαιολογικής  Ανασκαφής στην Ακρόπολη Αρχαίων Γερονθρών, Λάμπρος Βουρβουριώτης, τ. Δήμαρχος Γερονθρών, εκπαιδευτικός, Φίλιππος Πήλιουρας, τ. δήμαρχος Γερονθρών, οικονομολόγος.
Ομιλίες:
Elsa Hom : Η Υφαντική στα αρχαία χρόνια
Ευαγγελία Ελευθερίου, Γιάννα Κατσουγκράκη: Η Υφαντική από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα.
Γεωργία Κόντου: Μετανάστες, ευεργέτες του Γερακίου.

Θα ακολουθήσουν παραδοσιακοί χοροί από το παιδικό χορευτικό τμήμα της Νάγιας Πουλημενάκου και προβολή ταινίας: " Νύφες", του Παντελή Βούλγαρη.

Τρίτη 25 Ιουλίου:

20.30 - 21.30 στη Βιβλιοθήκη του Πολιτιστικού Συλλόγου Γερονθρών ( Ρέλλειο Παρθεναγωγείο):
ξεναγήσεις στις συλλογές της Βιβλιοθήκης

Ομιλίες:

Παναγιώτης Χριστάκης: Σταυροφορίες στο Γεράκι, επιδράσεις στην Τέχνη.
Μιχάλης Σόβολος: Μεταναστεύσεις και Μετοικεσίες Γερακιτών με βάση σπάνια χειρόγραφα.(1790 - 1810)
Γιώργος Μανόκας: Βιώματα από μια Μετανάστευση
Σουσανιώ Μαρουδά - Μαλαβάζου:  Συνοδευτικά Ενθυμήματα στο εξωτερικό από το πατρικό μου σπίτι στο Γεράκι.

21.30 : Πλατεία Πάνω Βρύσης:
Συναυλία προς τιμή των Μεταναστών με την Ορχήστρα " Μουσικά Ηχοχρώματα".

1 σχόλιο:

  1. Ζώταλης Νίκος
    16 Αυγούστου 2016 ·
    Ο ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΚΡΕΜΑΣΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
    ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΥΡΙΣΕ
    ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΞΕΝIΤΙΑΣ
    -Εσείς πουλιά του Μάη και της Άνοιξης
    -εσείς πάντα περνάτε από τον τόπο μας
    - για χαμπηλώστε λίγο τα φτερούδια σας
    - Γράμμα χω να σας δώσω μια ψιλή γραφή
    - Να πάτε στην καλή μου τη μανούλα μου
    - Πέστε της τα μαντάτα πως παντρεύτηκα
    - Και πήρα μια γυναίκα μάγισσα ζουρλή
    -Μαγεύει τα καράβια και δεν αρμενούν
    -εμάγεψε και μένα και δε μπορώ ναρθώ
    - όταν κινώ για νάρθω χιόνια και βροχές
    - Κι όταν γυρίζω πίσω ήλιος και ξαστεριές .
    ¨Ήταν δεν ήταν δέκα χρόνων πήγαινε ξυπόλυτο στη καζάρμα για να μάθει γράμματα και έπαιζε ανέμελο στου Μοίρα και στη Γούρνα με τα άλλα παιδιά, ακόμα πήγαινε να βοσκήσει τη γίδα του σπιτιού κοντά στους κήπους, ανοιγόκλεινε τις κότες και έτσι έπινε λίγο γάλα και έτρωγε κανένα αυγό με τα άλλα αδέρφια του. Η βόσκηση της γίδας δεν επιτρεπόταν να γίνεται στο χωριό από άτομα κάτω των δέκα τεσσάρων χρόνων. Η μετακίνησή της σύμφωνα με κοινοτική απόφαση πρέπει να γινόταν με μουστρούφα η από άτομο άνω των δέκα οκτώ χρόνων. Πολλές φορές υποχρέωνε τη μεγαλύτερη αδερφούλα του να του σαρώνει το δρόμο για να περάσει λες και θα πάθαιναν τίποτα τα ανύπαρκτα παπούτσια του η να τον κουβαλάει στην πλάτη Εκτός από τα μούρα που επιτρέπονταν έκλεβε και κανένα μήλο που ήταν πρίσκαλο και αλίμονο του αν τον πιάνανε. Το Κρεμαστιωτάκι αυτό το πήρε ένας γείτονας στη ξενιτιά .
    Ο καλός γείτονας είχε ανθοπωλείο στην Αμερική και έτσι έγινε βοηθός ανθοπώλη.¨ Όταν ήταν στο χωριό του άρεσε να μαζεύει κακατσιούλες και λαγουδάκια που τα πήγαινε στον επιτάφιο για στολισμό . Αυτό τον βόηθησε πολύ στη δουλειά του επειδή του άρεσαν τα λουλούδια και είχε σχετική εμπειρία από το χωριό. . Το καλό αφεντικό τον έντυσε τον πόδεσε του έδινε χαρτζιλίκι, φαγητό και του παραχώρησε μια μικρούλα αποθήκη να κοιμάται.
    Στην Ελλάδα η μάννα του μικρού μετανάστη δεν μπορούσε να τον ξεχάσει. ¨Όταν ήθελε να φωνάξει ένα παιδί πρώτα έλεγε το όνομά του ξενιτεμένου. Στη γιορτή του πήγαινε πρόσφορο στην εκκλησιά . ¨Όταν έβλεπε τα παιδιά των πλούσιων ντυμένα και ποδεμένα στο σπίτι τους μαζί με τους γονήδες του την έπιανε μεγάλο παράπονο και αναστέναζε.
    Σ αυτή τη μάννα αναφέρομαι σε ένα από τα ποιήματα μου που έγραψα και δημοσίευσα μαζί με τα υπόλοιπα άλλα στο ημερολόγιο του 1988 του συλλόγου των Αθηνών Ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ
    Με τις ώρες περίμενα στο παραθύρι
    Μα δεν σε είδα να κατεβαίνεις τις κορδέλες
    η θύμησή σου μούφερε ύπνο γλυκό
    μα ξύπνησα ξαφνικά
    δεν ήσουν εσύ ήταν η μουγγάρα.
    Ο μικρός μετανάστης ήταν πια κοτζάμ παιδί έλα όμως που και στην Αμερική κλείνουν όπως και εδώ οι επιχειρήσεις και ο Ελληνοαμερικανός Κρεμαστιώτης επιχειρηματίας πτώχευσε και ο μικρός μετανάστης έμεινε στο δρόμο . Δεν το έβαλε όμως κάτω . Στην αρχή έψηνε και πούλαγε κάστανα στους περαστικούς όπου έτρωγε το σχετικό μερεμέτι αν η κατάθεση στην τοπική μαφία ήταν χαμηλή. Μετά έκανε άλλες δουλειές του ποδαριού ώσπου μπόρεσε να σταθεί στα πόδια του. Δεν ξέχασε όμως το σπίτι του και έστελνε μόνο τσεκια χωρίς γράμμα και έτσι προίκισε τις αδελφές του και βοηθούσε την οικογένειά του. Για το λόγο αυτό εγώ όντας παιδάκι σαν πέρναγε κάποιο αεροπλάνο στη Κρεμαστή του γύρευα να μου ρίξει λεφτά για να αγοράσω παπούτσια μιας και ήμουνα ξυπόλυτος .
    Η μάννα του στην Κρεμαστή μάταια περίμενε γράμμα του. Λίγο πριν φύγει από το μάταιο αυτό κόσμο ανασηκώθηκε στο στρώμα της και τραγούδησε το τραγούδι της εισαγωγής. Εσείς πουλιά του Μάη και της ¨Άνοιξης.Σαν έκλεισε τα μάτια της ήρθε ο ταχυδρόμος και φώναξε - Θειά Διαμάντω έχεις γράμμα από την Αμερική . Ήταν το πρώτο και τελευταίο από το παιδί της .
    Ο μικρός μετανάστης απόκτησε τρία παιδιά δυο αγόρια και ένα κορίτσι. Ο ένας γιος αφού σπούδασε ηλεκτρονικά έγινε στέλεχος μεγάλης εταιρίας ο άλλος σπούδασε οικονομικά και έκανε δική του επιχείρηση η μικρή όμορφη και πολύ γλυκιά κόρη έγινε δασκάλα. Στο μυαλό του είχε πάντα την Κρεμαστή και θυμόταν τα πάντα από την παιδική του ηλικία και έφυγε στα ενενήντα του χρόνια με το όνειρο της επιστροφής στην Κρεμαστή ανεκπλήρωτο. Ίσως και να τραγούδησε πριν το τραγούδι της εισαγωγής.
    ΝΙΚΟΣ ΖΩΤΑΛΗΣ
    Φωτογραφία του Ζώταλης Νίκος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η πόλη των Γερονθρών - ΕΤ3

"Αγαπώ και προβάλλω τον τόπο μου"- Γυμνάσιο Γερακίου

Γεράκι......

Λακωνία... ένα ζωντανό μουσείο

Αναζήτηση στο ιστολόγιο

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *