Ελλήνων Πάσχα!!

Το Πάσχα, η Ανάσταση, η Λαμπρή, όπως συνηθίζεται να λέμε, είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, η μεγαλύτερη γιορτή τωναπανταχού  Ελλήνων.
Εκτός από θρησκευτικό χαρακτήρα, ο εορτασμός του Πάσχα, έχει πολύ ισχυρό πολιτισμικό χαρακτήρα, με ποικίλα - εκτός των άλλων- κοινωνικά και συναισθηματικά στοιχεία, για τους Έλληνες. Η ζωή και η καθημερινότητά τους, μέσα από την πίστη, την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα, στρέφεται γύρω από αυτό.
Για όσους ειδικά έχουν ζήσει τα παιδικά τους χρόνια στο χωριό, οι ημέρες αυτές, αποτελούν μερικές από τις πιο όμορφες και ζωντανές αναμνήσεις τους. Είναι ο ερχομός της Άνοιξης, με τα λουλούδια που ανθίζουν και ευωδιάζουν την ατμόσφαιρα και  οι διακοπές από το σχολείο, όπως και η ξεκούραση από τις αγροτικές εργασίες (αφού το ελαιομάζωμα έχει τελειώσει), που επιτρέπουν τις βόλτες, τη χαλάρωση και τη  συγκέντρωση της οικογένειας και των φίλων. Μικροί και μεγάλοι συμμετέχουν στο εθιμοτυπικό και στο λατρευτικό της Μεγάλης Εβδομάδας: Τα σπίτια συγυρίζονται, οι αυλές  καθαρίζονται και ασπρίζονται, οι κήποι ανανεώνονται. Οι νοικοκυρές φτιάχνουν γλυκά, (δίπλες συνήθως), κουλουράκια και λαμπροκουλούρες, και βάφουν τα κόκκινα αβγά. Τα παιδιά συμμετέχουν κι αυτά. Η νηστεία όμως συνεχίζεται μέχρι τη νύχτα της Ανάστασης,  και κάθε βράδυ πηγαίνουν στην εκκλησία, να παρακολουθήσουν και να σιγοψάλλουν τα Πάθη του Χριστού...

Το Ευχέλαιο, η Θεία Κοινωνία, η Σταύρωση, ο στολισμός και η περιφορά του Επιταφίου, και τέλος το λυτρωτικό "Χριστός Ανέστη εκ νεκρών...", μετά το "Δεύτε Λάβετε Φως", θα ακολουθηθούν με κατάνυξη και ευλάβεια. Κάθε Χρόνο. Εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Μια επανάληψη όμορφη, σχεδόν ανακουφιστική. Την περιμένουμε όλοι με ανυπομονησία. Οι τυχεροί θα τα καταφέρουν. Θα συναντηθούν με την οικογένεια και τους συγγενείς, με τους παιδικούς τους φίλους. Θα περπατήσουν στους ίδιους δρόμους, που περπατούσαν παιδιά, θα πάνε στην ίδια εκκλησία, να ακούσουν τη γνώριμη φωνή του ιερέα, του παπα - Γιάννη. Υπό την επιβλητική (και υποβλητική) παρουσία των πολύτιμων αγιογραφιών στην παμπάλαια και πανέμορφη εκκλησιά μας, με την ηρεμιστική μυρωδιά του λιβανιού μπερδεμένη με τις ευωδιές της πασχαλιάς και της βιολέτας...
Θα ξεχάσουν για λίγο έγνοιες, δουλειές και οικονομικές συναλλαγές, θα αφεθούν στην κατάνυξη και θα εμβαθύνουν στην ψυχή τους... θα λυπηθούν για τη Σταύρωση του Ιησού και θα αγανακτήσουν πάλι με την προδοσία και την αδικία. Θα ακολουθήσουν τον στολισμένο Επιτάφιο κατά την περιφορά του στο χωριό, με ένα αναμένο κεράκι, και με τη συνοδεία της Φιλαρμονικής και της Χορωδίας που θα ψέλνει "Ω, γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατό μου τέκνο..." θα συγκινηθούν για μα ακόμη, λυτρωτική φορά. Θα περιμένουν και θα γιορτάσουν την Ανάστασή Του, τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, και μετά το "Χριστός Ανέστη", θα τρέξουν να μεταφέρουν στο σπίτι το Άγιο Φως, να ανάψουν το καντήλι, να φωτίσει τις ψυχές τους...
Θα τσουγκρίσουν αβγά και θα φάνε πεντανόστιμη μαγειρίτσα..!

Αναλυτικά κάποια από τα έθιμα του Πάσχα, την ιστορία και τη σημασία τους, δείτε εδώ , και εδώ για το συμβολισμό των κόκκινων αβγών.
Καλό Πάσχα - Καλή Ανάσταση!

Α.Σ.